ایمان به خداوند چگونه آشفتگی و نابسامانی روحی و فکر ما را برطرف می کند؟
نویسنده : عبدالرزاق نوفل / مترجم: احمد مام آقایی
اولین رکن از ارکان اسلام و مهمترین اصل از اصول آن، ایمان و باور به وجود خداوند تبارک و تعالی است، تمام شرایع و ادیان آسمانی برای ایمان به خداوند فریاد زده اند و دعوت همه ی پیامبران و انبیا که با مرور زمان آمده اند این بوده که ای مردم به خداوند ایمان بیاورید. اسلام صفات خداوند را به جوری که در قرآن کریم از نشانه های این صفات بیان نموده برای مردم توضیح داده است.
قرآن کریم توحید و یگانگی خداوند را قاطعانه به دور از هر شریک و مانندی بیان کرده است که نه فرزندی زاده و نه زاده شده و منزه از هر شبیهی است و همتا و مانندی هم ندارد.
( قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ ) (اخلاص: 1-4)
بگو : خدا ، يگانه يكتا است . خدا ، سَرورِ والاي برآورنده اميدها و برطرف كننده نيازمنديها است . نزاده است و زاده نشده است . و كسي همتا و همگون او نمي‌باشد . »
(وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ) (مائده: 73)
معبودي جز معبود يگانه وجود ندارد.»
(فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ) (محمد: 19)
بدان كه قطعاً هيچ معبودي جز الله وجود ندارد . براي گناهان خود طلب آمرزش کنید.»
(وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئاً) ( نساء: 36)
( تنها ) خدا را عبادت كنيد و ( بس . و هيچ كس و ) هيچ چيزي را شريك او مكنيد.»
(مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ) (مؤمنون: 91)
خداوند نه فرزندي براي خود برگرفته است و نه خدائي با او ( انباز ) بوده است.»
(لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا) (انبیا: 22)
اگر در آسمانها و زمين ، غير از يزدان ، معبودها و خداياني مي‌بودند و ( امور جهان را مي‌چرخاندند ) قطعاً آسمانها و زمين تباه مي‌گرديد.»
اسلام ثابت کرده است که خداوند جل شأنه پروردگار همه اشیا در عالم وجود است. پروردگار عالمیان در بالا و پایین در ظاهر و باطن و مافوق او چیزی نیست و در همه چیزها وجود دارد. اول است و پیش از او چیزی نبوده و آخر است و بعد از او چیزی وجود نخواهد داشت.
هیچ حرکت و جنبشی جز به یاری او نیست و لا حول و لا قوة الا بالله.
فرمان روای ملک زمین و آسمانهاست. بی شریک است و معبودی جز او نیست، بازگشت به سوی اوست، مالک امر است، مرگ و حیات به فرمان او است، پروردگار آسمان ها و زمین و مابین آنها است و صاحب عرش بزرگ است.
(أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ) (اعراف: 54)
آگاه باشيد كه تنها او مي‌آفريند و تنها او فرمان مي‌دهد . بزرگوار و جاويدان و داراي خيرات فراوان ، خداوندي است كه پروردگار جهانيان است.»
(قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللّهُ) (رعد: 16)
( اي محمّد ! به مشركان ) بگو : چه كسي پروردگار آسمانها و زمين است ؟ ( و آنها را مي‌گرداند و مي‌پايد ؟ جواب درست را براي آنان بيان كن و ) بگو : الله.»
(رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ) (مریم: 65)
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان اين دو است . پس ( حال كه چنين است و همه خطوط بدو منتهي مي‌شود ) تنها او را پرستش كن ، و بر عبادت او بر دوام و شكيبا باش.»
( اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ) (نمل: 26)
جز خدا كه صاحب عرش عظيم ( و حكمفرمائي بر كائنات ) است معبودي نيست . ( پس چرا بايد جز او را بپرستند ؟ ! ) .»
(ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ) (غافر: 64)
آن كه چنين ( الطافي ) در حق شما كرده است الله است . پس بالا و والا خداوند تعالي است كه پروردگار جهانيان است .»
(قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ) (رعد: 16)
بگو : خدا آفريننده همه چيز است و او يكتا و توانا ( بر انجام آفرينش و چرخش هستي ) است.»
(الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ) (انعام: 1)
ستايش خداوندي را سزا است كه آسمانها و زمين را آفريده است و تاريكيها و روشنائي را ايجاد كرده است.»
( إِنَّ فِي اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ ) (یونس: 6)
بيگمان در آمدوشدِ شب و روز ( و تفاوت كيفي و كمي آنها ) و در چيزهائي كه خداوند در آسمانها و زمين آفريده است ، نشانه‌هائي ( بر وجود آفريدگار و دلائلي بر عظمت پروردگار ) براي كساني است كه پرهيزگارند ( و هراس از عقاب و عذاب خدا را در مدّنظر دارند ).»
ایمان و باور به خداوندی که دارای این صفات و نشان ها و دارای این قدرت و توانایی ها است، در انسان ایمان دار کاری می کند که علم طب با همه تواناییش نمی تواند به آن دست بزند.
دکتر کارل یونگ از بزرگترین پزشکان روانی است در کتابش به نام انسان معاصر به دنبال خود می گردد» می گوید: همه بیمارانی که در خلال سی سال گذشته در همه گوشه و کنار جهان با من م کرده اند، سبب بیماریشان نقص ایمان و سستی عقاید بوده که نتوانسته اند شفا یابند مگر این که ایمانشان را به خود برگردانند؟
افلاطون گفته است اغلب اشتباهات پزشکان این بوده است که ایشان به معالجه جسم بدون عقل و شعور می پردازند. در صورتی که عقل و جسم هر دو یک مبنا دارند. پس دو روی یک سکه هستند نمی توان تنها به معالجه یکی از آن دو پرداخت و بعد از دو هزار و سیصد سال که علم پزشکی در تحقیق و بررسی بر سر درستی این گفته گذراند و بعد از این که بیماری های روانی و روحی خسارتی ده هزار برابر بیشتر از خسارت و زیان های بیماری آبله را به وجود آورده بود پزشکی روانی – جسمی به وجود آمد که دولت ها برای مبارزه با آن جلساتی منعقد می کردند تا جهانیان از شر آن محفوظ بمانند و بیماری های روحی غیر از بیماری وهمی و خیالی است.
دکتر جوبر که از بزرگترین پزشکان اتحادیه بیمارستان های آمریکا است می گوید: بیماری های روانی و روحی بیماری های وهمی نیستند، بلکه دارای حقیقت و یک چیزی واقعی است. دردی معادل درد دندان های پوسیده و گاهی صد برابر هم بیشتر دارد و بیماری های سوء هاضمه و بیماری اعصاب، زخم معده و ناآرامی های قلبی و بی خوابی و سر درد می تواند امثالی برای آن باشد. بشریت در همه کشورها از بیماری های روانی رنج می برند که این امر باعث شده طب روانی اکنون در مقدمه شاخه های پزشکی قرار گیرد و همه مؤسسه ها و کارخانه ها و انستیتوهای علمی در همه کشورها به خاطر اهمیت اثرات این بیماری مجهز به مطب های بیماری های روانی شده اند.
دکتر مایو که یکی از همکاران بیمارستانی معروف به همین اسم در آمریکا است تصریح کرده است که بیشتر از نیمی از اتاق ها را در همه بیمارستان ها کسانی پر کرده اند که آشفتگی های روانی و عصبی دارند نه جسمانی.
در این اواخر بر این تصمیم گیری شده است که زخم معده از آشفتگی ناشی می شود.
دکتر جوبر می گوید: آشفتگی ترشحات و آب های هاضمه را تبدیل به ترشحاتی می کند که در اغلب موارد منجر به زخم معده می شود.
دکتر جوزیف مونتاجی در کتابش به نام اختلال های عصبی معده» می گوید: زخم معده از چیزی که می خورید به وجود نمی آید، بلکه از چیزی پیدا می شود که شما را می خورد.
دکتر الکیس کارل برنده ی جایزه ی نوبل در پزشکی می گوید: کسانی که با آشفتگی و نگرانی روانی مبارزه نمی کنند، به مرگ زودرس دچار می شوند.
بسی جای شگفتی است که پزشکان و پژوهش گران به این نتیجه رسیده اند که راه علاجی برای مصونیت از این بیماری ها وجود ندارد مگر ایمان آوردن به خداوند قادر و توانا …
ویلیام جیمز استاد فلسفه در دانشگاه هاروارد آمریکا می گوید: بزرگترین راه علاج آشفتگی بدون شک تنها ایمان به خداوند است. و دکتر بریل می گوید: انسان متدین واقعی هیچ وقت مبتلا به بیماری روانی نمی شود. و دیل کارنگی می گوید: پزشکان روان شناسی به این واقعیت پی برده اند که ایمان قوی و تمسک به دین متضمن غلبه بر آشفتگی و ناراحتی اعصاب هستند و این بیماری ها را شفا می دهند.
خانم دکتر ساره جوردان متخصص جهانی امراض داخلی می گوید: آرامش نفس برای صحت و تندرستی ضرورت کامل دارد.
دکتر هربرت اسناک مدیر انستیتوی راهنمایی و رانندگی در آمریکا عقیده دارد که بیشتر حوادث اتومبیل رانی که حدود دو میلیون کشته و زخمی در سال به همراه دارد و بیش از یک میلیون اتومبیل خورد و نابود و غیرقابل استفاده می گردند، همه ناشی از اضطراب و ناآرامی رانندگان مانند ترس و اندوه و خشم و حتی خوشحالی بیش از حد است.[1]
آیا ایمانی قوی تر از ایمانی که اسلام در آیه های قرآن کریم به آن دعوت می کند، وجود دارد؟
آیا دعوت اسلام برای ایمان مطلق به خداوند یک ایمان کامل و قوی نیست، تا بلکه بتواند محافظ و معالج خوبی برای انسان از همه بیماری های روانی و بسیاری دیگر از بیماری های عضوی باشد.
و از جمله صفت هایی که اسلام خداوند را به آن توصیف کرده است، صفت روزی دهنده ای است که غیر او مرزوق هستند و او صاحب رزق و تقسیم کننده آن است، اگر خواست بی حساب می دهد و اگر خواست از آن کم می کند …
( اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْقَوِيُّ العَزِيزُ ) (شوری:19)
خداوند نسبت به بندگانش بسيار لطف و مرحمت دارد ، و به هر كس كه خود بخواهد روزي مي‌رساند ( و بدو نعمت فراوان مي‌دهد و خوبي مي‌كند ) ، و او نيرومند و چيره است ( و قادر بر انجام هر كاري ، و وفاي به عهدها و وعده‌هاي خويش است ) . »
(وَاللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ) (بقره: 212)
و خداوند به هركس كه بخواهد بدون ( در نظر داشتن ) حساب روزي مي‌رساند.»
( إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ) (ذاریات: 58)
تنها خدا روزي‌رسان و صاحب قدرت و نيرومند است و بس. »
(اللّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقَدِرُ) (رعد: 26)
خدا روزي را براي هركس كه بخواهد ( و او را متمسّك به اسباب و علل ظاهري ببيند ) فراوان و فراخ مي‌گرداند ، و آن را براي هركس كه بخواهد ( و او را غير متمسّك به اسباب و علل ظاهري ببيند ) كم و تنگ مي‌نمايد.»
پس انسان در کار و روزی اش صاحب چیزی نیست، به جز تلاش و کوشش برای به دست آوردن آن بدون این که از آن کم و زیاد کند. پس هدف اسلام از آن چیست؟
آمار نشان می دهد که در هر 35 دقیقه یک حادثه ی خودکشی روی می دهد و در هر یکصد و بیست ثانیه شخصی به جنون و دیوانگی مبتلا می شود و در میان مردم چیزی به نام ریزش اعصاب شایع شده که خطرناکترین بیماری های روانی و عضوی است. منشأ بیشتر این حالات اگر نگوییم همه اش به مسأله روزی و دست یابی به آن و حرص و طمع ورزی برای ازدیاد و یا غم و اندوه در جهت از دست رفتن آن برمی گردد.
در آماری که مجله ی لیدیز هوم جورنال» منتشر ساخته آمده است که 70 درصد آشفتگی که به مردم می رسد ناشی از این مسأله است و تنها راه علاج از این حوادث ایمان به خداوند رزاق است که روزی را میان بندگانش بدون این که آن ها دخالتی در آن داشته باشند، تقسیم می کند.
دیل کارنگی می گوید: پدر و مادرم روزانه شانزده ساعت هم چون برده زیر دست با زحمت کار می کردند، با این وضع بدهی وام بر ما سنگینی می کرد و بد شانسی همیشه بر دوشمان بود، سیل ها و طوفان های پی در پی موجب غرق شدن و از دست رفتن زمین شد و همزمان با این سیل ها، بیماری و با هر سال دام های ما را به نابودی می کشاند و چند سال متوالی در این مشقت و ذلت زندگی می کردیم و در معرض بدهی یک وام سنگین هم قرار گرفته بودیم که سرانجام کار به جایی کشید که همه کشتزارهای ما در رهن بستانکاران قرار گرفته و هم چنین زیر بار ذلت ها و تنگناهایی رفته بودیم و تحمل می کردیم و از دست رفتن مالکیت زمین که تنها امید زندگی ما بود ما را تهدید می کرد که عاقبت پدرم دچار آشفتگی فکری شد صحت و سلامتی را از دست داد. وزنش کم شد و پزشک به مادرم خبر داد که گویا پدرم امید به حیات و زندگی را از دست داده است و چه بسیار از مادرم هنگامی که پدرم دیر به خانه می آمد می شنیدم می ترسید به سویش برود و جسد پیچیده به طناب محکمی را ببیند.
روزی بانک پیام تازه ای به پدرم می دهد که مزرعه ما از دست می رود و از ما خواهند گرفت. پدرم هنگام بازگشت به خانه به یک پلی بر رودخانه گذشت می کند درشکه اش را متوقف می کند و پریشان و آشفته از آن پیاده می شود و در آبی که در زیر می گذرد به تأمل می پردازد گویا می خواهد خود را به رودخانه بیاندازد و بعد از چند سالی پدرم به من گفت: آنچه از من ممانعت می کرد که خود را به رودخانه نیاندازم تنها اعتقاد و باور راسخ من به خداوند بود و خداوند بدون شک به دنبال هر مشکل و سختی، آسایش و راحتی می آورد و پدرم بر عقیده درست بود و گشایش و رهایی بعد از مصیبت و گرفتاری فرار رسید و بعد از آن مسأله در رفاه و آسایش چهل و دو سال زندگی کرد.
این یکی از هدف های ایمان مطلق به روزی دهنده بودن خداوند است و اگر هر انسانی بداند روزی اش همان گونه است که خداوند برایش خواسته است آیا هیچ شریکی به رفیقش زیان می رساند؟ و آیا هیچ ایمان داری به جز حق خود از راه تهمت یا دروغ حق کسی دیگری را می گرفت؟ آیا انسان به خاطر زیاده روی روزی دیگری بر او بخل می ورزید؟ آیا این همه اختلاف ها و حادثه ها که ناشی از طمع ورزی و حرص بر دیگری است که خداوند به او داده و برایش مقرر کرده است، روی می داد؟
آیا فضیلت و برتری ایمان به خداوند تنها محصور بر این است؟
قرآن کریم به ما می آموزد که خدای سبحان به همه چیز دانا است. و هیچ چیزی از او مخفی و پوشیده نیست، حتی برگ درختی که می ریزد و دانه ای که در تاریکی وجود دارد و بلکه دانا است به هر آن چه در سینه ها هست.
( إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ) (فاطر: 38)
خداوند داننده غيب آسمانها و زمين است و مسلّماً از چيرهائي كه در درون دلها است كاملاً آگاه است . »
( إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ) (حجرات: )
خداوند رازها و نهانيهاي آسمانها و زمين را مي‌داند ، و او مي‌بيند آنچه را كه انجام مي‌دهيد . »
( يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ) (تغابن: 4)
او مي‌داند كه در آسمانها و زمين چه چيزهائي است ، و از آنچه شما پنهان يا آشكار مي‌داريد با خبر است ، و خدا بس آگاه از عقائد و نيّاتي است كه در درون سينه‌ها است . »
( وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ) (انعام: 59)
گنجينه‌هاي غيب و كليد آنها در دست خدا است و كسي جز او از آنها آگاه نيست . و خداوند از آنچه در خشكي و دريا است آگاه است . و هيچ برگي ( از گياهي و درختي ) فرو نمي‌افتد مگر اين كه از آن خبردار است . و هيچ دانه‌اي در تاريكيهاي ( درون ) زمين ، و هيچ‌چيز تر و يا خشكي نيست كه فرو افتد ، مگر اين كه ( خدا از آن آگاه ، و در علم خدا پيدا است و ) در لوح محفوظ ضبط و ثبت است . »
هرگاه قلب انسان پر از ایمان باشد به این که او در هر لحظه و آنی و در هر مکان و زمانی می بیند و می شنود آیا می تواند نافرمانیش بکند؟ که دست به سرقت نمی زند مگر در غفلت پلیس که از قدرت و زور برخوردار است و هیچ مجرمی نمی تواند دست به جرمی بزند مگر در تاریکی شب تا از مسئولان قانون در امان باشد. آیا انسان اگر ایمانی که اسلام به آن دعوت می کند داشته باشد می تواند دست به سرقت بزند؟ … آیا ی می کند در حالی که می داند خداوند با اوست و او را می بیند؟ آیا انجام می دهد در حالی که می داند خداوند مراقب بر اوست؟ آیا به قتل دست می زند وقتی که ایمان داشته باشد به این که خداوند از او قصاص می گیرد و به حسابش رسیدگی می کند؟ آیا به خیانت یا فحشا دست می زند خواه این خیانت به قول باشد یا به عمل؟ حضور از خود بزرگتر هر کس باشد چه برادر یا رئیس یا قاضی او را از چنین کارهای زشتی باز می دارد. پس چطور می تواند به خلاف دست بزند در حالی که بداند خدای آسمان ها و زمین با او است.
انسان همیشه از مخالفت قانون می ترسد می کوشد در غفلت و پنهانی کار خلاف قانونی را انجام بدهد. پس چرا از شلاق نیرومند خداوند نمی ترسد که در هر وقت و زمانی او را می بیند و او را از حالی به حالی می گرداند؟ آیا راه علاج جامعه از ارتکاب جرایم در ضرورت فهم انسان مسلمان نسبت به آن دعوت به ایمان که خداوند در اسلام خواسته، نیست؟
اسلام خداوند را به صفت رحمت توصیف کرده و تنها او دارای رحمت است و مغفرت و گذشت به او لایق و شایسته است.
( نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ) (حجر: 49)
( اي پيغمبر ! ) بندگان مرا آگاه كن كه من داراي گذشت زياد و مهر فراوان هستم ( در حق كساني كه توبه بكنند و ايمان بياورند و كار نيك انجام بدهند ) . »
( قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ) (زمر: 53)
( از قول خدا به مردمان ) بگو : اي بندگانم ! اي آنان كه در معاصي زياده‌روي هم كرده‌ايد ! از لطف و مرحمت خدا مأيوس و نااميد نگرديد . قطعاً خداوند همه گناهان را مي‌آمرزد . چرا كه او بسيار آمرزگار و بس مهربان است . »
( وَمَن يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّهَ يَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَّحِيماً ) (نساء: 110)
هركس كه كار بدي بكند يا ( با ارتكاب معاصي ) بر خود ستم كند ، سپس ( دست دعا به سوي خدا بردارد و ) از خدا آمرزش بطلبد ، ( از آنجا كه درگاه توبه هميشه باز است ) خدا را آمرزنده ( گناهان خويش و ) مهربان ( در حق خود ) خواهد يافت . »
ایمان و باور انسان به این که خداوند از همه گناهان گذشت می کند و هرگاه انسان طلب مغفرت کند از او گذشت خواهد کرد از جمله راه علاجی است که پزشکی و طب به آن نرسیده مگر در این عصر جدید با این که هنوز آنچه طب اسلام در این آیه های شریفه به آن دسترسی پیدا کرده نرسیده است.
روانشناسان و در رأس آن ها فروید بنیان گذار مکتب روان پزشکی ثابت کرده است که همه بیماری ها و ناراحتی های روانی به شکست روحی برمی گردد که باعث ایجاد عقده ای روانی می گردد که غیرقابل علاج است مگر از طریق روانکاوی، به این شیوه که شخص مبتلا به بیماری روانی باید در مطب روان پزشک بنشیند و در حضور وی به گناهان و خطاهایش اعتراف نماید.
روانشناسان در مورد این شیوه می گویند آن یک روش روانی منطقی و درست است که گناهان و اشتباهات بیمار را برملا می سازد و آن را می بیند و احساس می کند و آرامش و صلحی بین روان و وجدان حاصل می شود و وجدان به تسامح می گراید، هرگاه شخص بیمار آرامش و گذشت وجدان را مشاهده کند و احساس کند که او را بخشیده است عقده روانی از بین می رود و انسان به حالت طبیعی اش برمی گردد.
عقده روانی وهم و خیال نیست و آنچه از بیماری ها ناشی می شود و نیز وهم نیست، همان طور که درد و پدیده هایی که با این بیماری ها همراه است از بیماری های جسمی شدیدتر است و در نشانه ها مشابهند و چه بسا این عقده باعث سردرد و سرگیجه و آشفتگی های قلبی و فشار بالا و … می شود.
وقتی که عقده روانی با اعتراف و اقرار به گناهان نزد یک روان پزشک گشوده و حل می شود، و وجدان شخص با این کار راضی می گردد و شخص را عفو می کند، پس چه فرقی بین اعتراف در پیشگاه خداوند و اعتراف در نزد پزشک هست؟ و چه فرقی بین بخشش و گذشت خداوند و بخشش وجدان هست؟ این است فرق بین دعوت اسلام به ایمان به خداوند و بین هر دعوتی دیگر.
اسلام همه مردم را به سوی ایمان به خداوند فرا می خواند، به این که خداوند همیشه و در همه حال با همه انسان ها است. لذا انسان در دنیا تنها نیست:
( هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ) (حدید: 4)
او است كه آسمانها و زمين را در شش دوره آفريد و سپس بر تخت ( فرمانروائي كائنات ) قرار گرفت . و او مي‌داند چه چيز به زمين نازل و از آن خارج مي‌شود ، و چه چيز از آسمان پائين مي‌آيد و بدان بالا مي‌رود . و او در هر كجا كه باشيد ، با شما است . و خدا مي‌بيند هر چيزي را كه مي‌كنيد . »
( إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ ) (نحل: 128)
بيگمان خدا ( مرحمت و معونت و حفاظت و رعايت همه جانبه‌اش ) همراه كساني است كه تقوا پيشه كنند و ( با دوري از نواهي ، خود را از خشم خدا به دور دارند ، و با تمام نيرو و قدرت ) با كساني است كه نيكوكار باشند و ( با انجام اوامر الهي خويشتن را به الطاف ايزد نزديك سازند ) . »
( أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَا يَكُونُ مِن نَّجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِن ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ) (مجادله: 7)
مگر نديده‌اي كه خداوند مي‌داند چيزي را كه در آسمانها و چيزي را كه در زمين است ؟ هيچ سه نفري نيست كه با همديگر رازگوئي كنند ، مگر اين كه خدا چهارمين ايشان است ، و نه پنج نفري مگر اين كه او ششمين ايشان است ، و نه كمتر از اين و نه بيشتر از اين ، مگر اين كه خدا با ايشان است در هر كجا كه باشند ( و رازشان را مي‌داند ) . بعداً خدا در روز قيامت آنان را از چيزهائي كه كرده‌اند آگاه مي‌سازد . چرا كه خدا از هر چيزي باخبر و آگاه است . »
( إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ) (توبه: 40)
اگر پيغمبر را ياري نكنيد ( خدا او را ياري مي‌كند ، همان گونه كه قبلاً ) خدا او را ياري كرد ، بدان گاه كه كافران او را ( از مكّه ) بيرون كردند ، در حالي كه ( دو نفر بيشتر نبودند و ) او دومين نفر بود ( و تنها يك نفر به همراه داشت كه رفيق دلسوزش ابوبكر بود ) . هنگامي كه آن دو در غار ( ثور جاي گزيدند و در آن سه روز ماندگار ) شدند ( ابوبكر نگران شد كه از سوي قريشيان به جان پيغمبر گزندي رسد ، ) در اين هنگام پيغمبر خطاب به رفيقش گفت : غم مخور كه خدا با ما است ( و ما را حفظ مي‌نمايد و كمك مي‌كند و از دست قريشيان مي‌رهاند و به عزّت و شوكت مي‌رساند . در اين وقت بود كه ) خداوند آرامش خود را بهره او ساخت ( و ابوبكر از اين پرتو الطاف ، آرام گرفت ) و پيغمبر را با سپاهياني ( از فرشتگان در همان زمان و همچنين بعدها در جنگ بدر و حُنَين ) ياري داد كه شما آنان را نمي‌ديديد ، و سرانجام سخن كافران را فروكشيد ( و شوكت و آئين آنان را از هم گسيخت ) و سخن الهي پيوسته بالا بوده است ( و نور توحيد بر ظلمت كفر چيره شده است و مكتب آسماني ، مكتبهاي زميني را از ميان برده است ) و خدا باعزّت است ( و هركاري را مي‌تواند بكند و ) حكيم است ( و كارها را بجا و از روي حكمت انجام مي‌دهد ).»
( قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى ) (طه: 46)
فرمود : نترسيد ! من با شما هستم و ( حرفهايشان را ) مي‌شنوم و ( اعمالشان را ) مي‌بينم ( و ايشان را از كشتن و آزار شما باز مي‌دارم ) . »
انسان اگر ایمان داشت به این که تنها نیست و خداوند با اوست، این رفاقت بهترین کمکی به شمار می رود که انسان را از خطرناک ترین مصیبتی که در تنهایی به او می رسد نجات می دهد. در بسیاری وقت ها بچه از مردم به هر علتی منزوی می شود، تنها و منفرد می ماند و این گوشه گیری و تنهایی به سبب چیزی به اسم نکوص یا بازگشت می گردد و آن بازگشتن روان به دور خود و قطع رابطه با دیگران است. روان پزشکان این جور حالت را از خطرناک ترین مشکل رشد می دانند که برای انسان روی می دهد و بدون شک همیشه به شکل و صورت ناراحتی و بیماری در او نمایان می شود نشانه ها و حتی بیماری های ویژه ای دارد که نتیجه این احساسات است از قبیل سودازدگی که از نشانه های آن افسردگی و ترس و بدبینی و بی میلی به زندگی و میل به خودکشی است که بسیار زیاد بیمار به آن پناه می برد تا از این احساسات رهایی یابد.
و همچنین از بیماری های بازگشت یا نکوص بازماندن از تصمیم کار و منزوی شدن است که گاهی در سن بلوغ روی می دهد و نشانه هایش مانند سودازدگی است جز این که علاوه بر آن شخص به خودش تلقین می کند که فاقد هر نوع حقیقت واقعیت و مادیت است و اگر این بیماری شدت پیدا کند سبب آن بیماری می شود که جنون یا دیوانگی هذیان گویی نامیده می شود. مهمترین راه علاج که روان پزشکان و دانشمندان روانشناس برای حل این معضل تدارک دیده اند، شرکت دادن بیمار در فعالیت اجتماعی است تا احساس کند که با مردم رابطه دارد و یک عضو جامعه است و هم رابطه دوستی با افراد جامعه برقرار می کند تا جایی آن تنهایی و پیچیدگی پر شود. و همچنین مهمترین چیزی که پزشکان روانکاوی برای علاج این گونه بیماری ها توصیه می کنند، ایجاد دوستی با بیمار است تا بتواند فکر احساس به کناره گیری و عزلت را از وی بزداید. آیا رابطه و نسبتی میان این دوست – هر که باشد – با خداوند متعال هست؟
اگر انسان از روزی که زندگی را درک می کند احساس کند که خداوند با او است، او را می بیند و می شنود و دستش را می گیرد و از او مراقبت می کند آیا احساس تنهایی و عزلت و گوشه گیری خواهد کرد و آیا نیاز به درمان خواهد داشت یا آیا اصلاً به چنین بیماری هایی دچار می شد؟
چقدر راست گفته است جون انتونی وکیل دادگستری در شهر هدستون ایالت تگزاس که می گوید: مردی که به تنهایی می جنگد چقدر آسان شکست می خورد! اما مردی که از خداوند کمک و پشتیبانی می گیرد از شکست خوردن به دور است.
از جمله ی صفات خداوند که در قرآن کریم وارد شده و اسلام سراسر به ایمان به آن دعوت می نماید، این که او بر هر کاری تواناست، هر چه در هستی و جهان آفرینش روی می دهد پیش از آفرینش تا پایان همه چیز کار اوست و همچنان که خداوند گردش و دور زدن تمام عالم هستی را مقدر کرده است، همین طور نیز سهم و روزی هر زنده ای از آغاز حیات تا انتهای زندگی را تعیین نموده است. این صفات از آن خداوند است بر انسان لازم است ایمان بیاورد به این که هر موجودی از جاتب خدا نهاده شده:
(هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ) (آل عمران: 6)
او است كه شما را در رحمهاي ( مادران ) هر آن گونه كه بخواهد شكل مي‌بخشد.»
( وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ) (قصص: 68)
پروردگار تو هر چه را بخواهد مي‌آفريند ، و هر كس را بخواهد برمي‌گزيند ، و مردمان ( پس از صدور فرمان خدا درباره چيزي و كسي ) حق انتخاب و اختيار ندارند. »
( قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ) (توبه: 51)
بگو : هرگز چيزي ( از خير و شر ) به ما نمي‌رسد ، مگر چيزي كه خدا براي ما مقدّر كرده باشد . ( اين است كه نه در برابر خير مغرور مي‌شويم و نه در برابر شر به جزع و فزع مي‌پردازيم ، بلكه كاروبار خود را به خدا حواله مي‌سازيم ، و ) او مولي و سرپرست ما است ، و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكّل كنند و بس . »
( إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ) (یس: 82)
هر گاه خدا چيزي را بخواهد كه بشود ، كار او تنها اين است كه خطاب بدان بگويد : بشو ! و آن هم مي‌شود . »
هم چنان که خداوند جل شأنه برای مدار ستارگان نظام هایی ترسیم کرده که از مدار خارج نمی شوند، مگر به اراده ی او. همچنین برای انسان که یکی از موجودهای زنده این جهان هستی است، نظام و مقرراتی را تنظیم و ترسیم نموده که هیچ دخل و تصرفی در آن ندارد، مثلاً روزی و مرگ و عقل او از جمله چیزهای است که انسان در آن دخالتی ندارد و اما کارهای نیکو و غیر نیکو از عملکرد انسان است. خداوند می فرماید:
( قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ ) (یونس: 108)
بگو : اي مردمان ( سراسر جهان ، اعم از همعصران و آيندگان ) ، از سوي پروردگارتان ، حق ( كه كتاب راستين قرآن است ، توسّط پيغمبر صادق آخرامان ) به سويتان آمده است . هركس كه ( با ايمان آوردن به شريعت خدا ) راهياب گردد ، بيگمان به سود خود راهياب مي‌شود ( و نفع ايمان عائد خودش مي‌گردد ) و هركس كه ( با گردن نهادن به كفر و پيروي از وسوسه‌هاي شيطان ) گمراه و سرگشته شود ، به زيان خود گمراه و سرگشته مي‌شود ( و زيان كفر و بي‌ديني گريبانگير خودش مي‌گردد . كار من تنها تبليغ فرموده‌هاي خدا است ) و من مأمور ( مراقبت از اعمال ، و مسؤول نظارت ) بر ( افعال ) شما نيستم ( و قدرت آن را ندارم كه شما را از كفر باز دارم و به پذيرش ايمان وادارم ) . »
( إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِراً وَإِمَّا كَفُوراً ) (انسان: 3)
ما راه را بدو نموده‌ايم ، چه او سپاسگزار باشد يا بسيار ناسپاس . »
ایمان به قضا و قدر از روزی که اسلام در مورد آن بحث کرده است، موضوع پژوهش ها و تحقیق های زیادی بوده است و دشمنان اسلام از این تسلیم مطلق خداوند شدن وسیله ای ساخته اند تا بگویند اسلام دین اعتماد و تسلیم به دیگری است و علم جدید بعد از پیشرفت بررسیهای علوم روان شناسی و جامعه شناسی ثابت کرده است که هدف اسلام از ایمان به قضا و قدر خیرخواهی اسلام و مسلمان چیز دیگری نیست.
ایمان و باور به قضا و قدر در جان انسان یک نوع رضایت مندی ایجاد می کند که هر نوع مصیبت نامطلوب را قبول می کند و به خداوند پناهنده می شود و می گوید:
( الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ ) (بقره: 156)
آن كساني كه هنگامي كه بلائي بدانان مي‌رسد ، مي‌گويند : ما از آنِ خدائيم و به سوي او بازمي‌گرديم . »
آیا هیچ تسلای روحی و شکیبایی برای شخص مصیبت زده بیشتر از این وجود دارد؟ احساس رضامندی نسبت به چیزی که گریزی از آن نیست، از جمله چیزهایی است که روانکاوان و دانشمندان عصر جدید به آن توصیه می کنند.
نصیحت ویلیام جیمز که یکی از بزرگان مشهور فلاسفه است و روان شناسان سخن او را به دیده اعتماد و اعتبار می نگرند می گوید: آماده باش تا چیزی را که چاره ای جز آن نیست بپذیری؛ زیرا تحمل و پذیرفتن کاری که اتفاق افتاده گام نخست به سوی چیره شدن بر سختی های این رویداد است.
و اما شوپنهاور فیلسوف مشهور در نتیجه بررسی هایش در امور زندگی این سخن حکیمانه را برای ما به جا گذاشته است: که تسلیم رویداد شدن ذخیره ای است که در سفرهایمان در طول زندگی از آن بی نیاز نیستیم.
خانم مرگریت فوللر یکی از رهبران نهضت ن در نیوانگلند در یک اجتماع بزرگی گفته بود: من به همه حوادثات و پیش آمدهای روزگار راضیم.
توماس کارلیل نویسنده مشهور در مورد این سخن گفته است: قسم به خدا این بهترین کاری است که انجام می دهی.
یکی از فلاسفه بزرگ رومانی به نام سینیکا می گوید: اگر هر چه در تملک داری، به نظرت کم بیاید و پیش تو ناچیز باشد، بدان اگر دنیا هم در ملکیت تو قرار گیرد، گمان می کنی آنچه که داری کم است.
دیل کارنگی می گوید: من در فاصله هشت سال گذشته همه کتاب ها و مجله ها و مقاله هایی را که موضوع آشفتگی و نارسایی فکری را بررسی کرده، خوانده ام آیا می خواهی بهترین و شایسته ترین سخن حکیمانه ای را که در طول مطالعه و بررسی هایم استخراج کرده ام بدانی؟ این است: به هر چه که چاره ای جز از آن نیست راضی باش.
اگر مردم ایمان داشته باشند به این که هر پیشامدی که به آن دچار می شوند از سوی خداوند است، آن ها را به صورتی می سازد که در همه معاملات صفا و صمیمیت و برادری و دوستی را در نظر بگیرند. وقتی که سودمند می داند که سود و نفعش از جانب خداوند است و شخص زیان دیده می داند که این زیان هم با اراده ی خداوند است، آن وقت کینه و حسودی وجود نخواهد داشت و هر چه هست صفا و محبت است و هر خیری که به انسان وارد می شود و هر نعمتی که به شکرش می پردازد، بداند که از جانب خداوند است. این عقیده و باور در جسم و عقل انسان بسیار مفید و مؤثر است. خداوند در این مورد می فرماید:
(وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا) (نحل: )
و اگر بخواهيد نعمتهاي خدا را برشماريد ، نمي‌توانيد آنها را سرشماري كنيد.»
اسلام می خواهد که نعمت های خداوند را شمارش کنیم و هم مقرر کرده است که به شکرانه نعمت های خداوند بپردازیم تا در دنیا و آخرت بهره مند باشیم. در آخرت خداوند به آنچه خود می داند پاداش می دهد و اما در دنیا، علم روان شناسی توضیح داده است که با خود سخن گفتن از چیزهایی که مستحق شکر خداوند باشد وسیله رستگاری دنیا و رهایی از عقده های روانی است که به انسان وارد می شود. دیل کارنگی مؤسس انستیتوی روابط انسانی در نیویورک می گوید: کالنتبورن بعد از به دست آوردن پیروزی بزرگ در رشته خود از وی درخواست گردید که پیامی و نصیحتی به جوانان مبتلا به غم و اندوه و شکست خورده بدهد. وی گفت: باید هر روزی از درون خود حرف بزنند هم چون من که این کار را می کردم، این کار تشویق برای کار کردن و نیرو دادن به میل و اراده را بیشتر می کند، زیرا که چون زندگی ما از تار و پود افکار و خاطرات ما تشکیل گردیده، با حرف زدن با خودت در هر صبح گاهی می توانی خودت را به افکار شجاعت و خوش بختی و نیرومندی و سلامتی مجهز بسازی. با خود سخن گفتن از چیزهایی که شایسته آن هستند که خداوند را بر آن ها شکر بکنید، ذهن پر از شادمانی و لذت می گردد و هرگاه ذهن پر از افکار صحیح و درست شود، آن وقت می توان از هر کاری هر چند مشکل باشد بهره مند شد.
جون میللر نویسنده کتاب نگاهی به خودت بیانداز» می گوید: من در زندگیم پابند راهی بوده ام که دکتر سر ویلیام اوسلر که از بزرگ مردان پزشکی و در پرداختن و درمان زندگی نابغه عصر و زمان به شمار می رفت، طی کرد و آن این است: گذشت شب و روز خود به خود آشفتگی و نارسایی فکری را نابود می کند. به همین دلیل من هیچ وقت به مشکلی که برخورد می کنم و مرا به تشنج و آشفتگی وا می دارد، فکر نمی کنم تا یک هفته بگذرد و بدیهی است بعد از این مدت یا مشکل حل می شود یا فکر کردن در موردش عوض می شود.
بودلی در کتابش به نام من در بهشت خدا زندگی کردم» می گوید: من هرگز دچار آشفتگی نمی شوم چون من در صحرا و بلکه در بهشت خدا زندگی می کنم که در آنجا آرامش و قناعت و رضا وجود دارد و بسیاری هستند به جبریت که اعراب به آن ایمان دارند استهزا می کنند شاید عرب ها حقیقت را به دست آورده باشند چون من هرگاه به ذهنم مراجعه می کنم و زندگی خود را مجسم می کنم من آشکارا می دانم که ذهن من از حوادث های گوناگون تشکیل شده است که نمی توانم آن ها را برطرف و دفع نمایم که عرب ها با این نوع حادثه ها اسم نوشته شده یا قسمت یا قضای خدا یا هر اسمی دیگر گذاشته اند. و من بعد از انقضای 17 سال که صحرا را ترک نمودم در مورد قضای خدا که روش عرب است انتخاب کردم و با آرامش و تسلیم و س با حادثه های که نمی توان جلوگیری کرد برخورد می کنم و این روش را که از عرب ها به دست آورده ام اعصاب مرا بهتر تسکین داده است از هزارها مسکن های آرام بخش.
ادوارد ایفانز در یادداشت هایش چنین گفته است: بعد از این که من دچار یک مشکل مالی شدم که به زندگیم نزدیک بود خاتمه دهد و خوردن و خواب را از من سلب کرده بود و مبتلا به بیماری که منجر به تشویش و آشفتگی فکری بود شدم. روزی که پیاده به راه می رفتم در وسط راه افتادم. مردم مرا به خانه ام بردند دیری نپائید زخم های دردناکی در بدنم پیدا شد و نمی توانستم در بستر خواب بمانم روز به روز لاغرتر می شدم و حتی به من تذکر داده شد که بیشتر از دو هفته زنده نخواهم بود. من این را باور کردم، وصیت نامه را نوشتم هم چنان در بستر خواب منتظر مرگ بودم. خوف و آشفتگی به من راه نیافت و خود را تسلیم مقدرات نمودم و به خوابی عمیق رفتم. بعد از بیدار شدن احساس کردم که ناراحتی ها دارند برطرف می شوند و امید زندگی برگشت. و بعد از چند هفته توانایی راه رفتن را پیدا کردم و بعد از توانستم یک بار دیگر به سر کار برگردم. ایفانز در عقیده اش پیروز شد، از بیماری نجات یافت به صورت مردی آمد از پیروزمندترین مردان در آمریکا به شمار می رفت که همین الان در جرینلاند فرودگاهی به نام وی وجود دارد.
آیا برگشت او به حالت صحت سببش تسلیم شدن به قضای خدا نبود. این بعضی از هدف های اسلام است که انسان را به ایمان به آن دعوت می کند و پیشرفت علمی جدید حالا به آن دست یافته است. این ایمانی است که اسلام به آن دعوت می کند، ایمان به خداوندی که حول و قوت تنها در دست او است و ملجأ و پناهی به جز او نیست و هیچ مورچه سیاهی در شب تاریک بر تخته سنگ راه نمی رود مگر این که او را می بیند و هیچ تپش در رگ های بدن در هر جای نیست مگر به اراده ی او است. غفلت از چیزی و مشغول شدن به هر کاری و نیروی حیات در هر زنده ای به امر و مشیت او است. هرگاه خداوند اراده کند تنها می گوید بشو پس او می شود این ایمان به خداوند چیزی است که اسلام برایش دعوت می کند تا بلکه گوشه های قلب و فکر و روح و شعور انسان را پر از ایمان کند تا اسلام مالکیت حواس و شعور انسان را به دست بیاورد و خداوند را به یک حقیقت بزرگی بشناسد. جیمز متجز در این باره می گوید: من بیشتر در میان مسلمانان زندگی می کنم و احساس کردم که خداوند در نزد ایشان یک حقیقت بزرگتر است از آنچه در میان مسیحی ها وجود دارد.
خداوند راست فرموده است:
( يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ) (حدید: 12)
روزي مردان مؤمن و ن مؤمن را خواهي ديد كه ( به سوي بهشت حركت مي‌كنند و ) نور ( ايمان و اعمال خوب ) ايشان ، پيشاپيش آنان و در سمت راستشان در تلألؤ و درخشش است ( و فرشتگان بديشان مبارك‌بادي مي‌گويند و مي‌فرمايند : ) مژده باد ! كه امروز به بهشتي درمي‌آئيد كه در زير ( كاخها و درختان ) آن ، رودبارها جاري است و جاودانه در آنجا بسر مي‌بريد و مي‌مانيد . پيروزي بزرگ و رستگاري سترگ ، اين است ( خوش باشيد ) . »
—————————————————————————————
منبع: اسلام و علم جدید / مؤلف: عبدالرزاق نوفل / مترجم: احمد مام آقایی / انتشارات: نشر احسان 1382
شهری که همه مردمش دزد بودند....
خداوند ,كه ,، , ,های ,خدا ,است و ,است که ,، و ,می گوید ,می کند ,عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ,الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ
درباره این سایت